فدک کجاست؟
قریب ۱۰ ۱۵ فرسخی مدینه در نزدیکی قلعه های «خیبر»، دهکده ای آبادان بود که «فدک» نام داشت. در سال هفتم هجرت، یهودیان ساکن این دهکده با دیدن عاقبت کار قلعه های خیبر، با پیامبر آشتی کردند که نیمی از این دهکده از آن پیامبر باشد و آنان در مزرعه های خود باقی بمانند. دهکده «فدک»، با نیروی نظامی فتح نشد و به تصریح قرآن، حق و خالصه پیامبر بود و در اختیار فاطمه علیهاالسلام قرار داشت.
خداوند در این باره می فرماید: «مَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَی رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَی فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَی» (حشر: ۷)؛ «فَآتِ ذَا الْقُرْبَی حَقَّهُ.» (روم: ۳۸)
پس از رحلت پیامبر بلافاصله در «سقیفه بنی ساعده»، حضرت علی علیه السلام را از مدار حکومت خارج کردند؛ همو که فرمود: «و انّه لَیعلَمُ أنّ محلّی مِنها مَحلَّ القطبِ مِن الرَّحی» و شد آنچه نباید می شد.غاصبان خلافت به درِ خانه حضرت فاطمه علیهاالسلام آمدند تا از حضرت علی علیه السلام برای خلیفه بیعت بگیرند.
در دست حضرت فاطمه علیهاالسلام فقط «فدک» بود. «بلی کانت فی اَیدینا فدکٌ مِن کُلِّ ما أظلته السماءُ»؛(آری، از همه آنچه آسمان بر آن سایه انداخته است، تنها فدک در دست ما بود.) خلیفه وقت به اجتهاد خود، نظر داد: آنچه به عنوان فی ء در تصرف پیامبر بوده بیت المال مسلمانان است و باید در دست خلیفه باشد. بدین روی، عاملان حضرت فاطمه علیهاالسلام از فدک رانده شدند. حضرت فاطمه علیهاالسلام به ناچار، نزد خلیفه رفت و با او گفت وگو کرد؛ از او پرسید: پس از مرگ تو میراثت به که می رسد؟ گفت: به زن و فرزندانم. فاطمه علیهاالسلام فرمود: این ملک را پیامبر به من بخشیده است. از او شاهد خواستند. ایشان حضرت علی علیه السلام و اُمّ ایمن را گواه گرفت. پذیرفته نشد و «فدک» به تصرف حکومت درآمد، در حالی که فدک به مدت سه سال ملک حضرت فاطمه علیهاالسلام بود. بعضی حتی نوشته اند: رسول خدا سندی در این موضوع نوشت و به حضرت داد.
موضوع: "احادیث"
? فرا رسیدن سالروز شهادت جانسوز حضرت زینالعابدین امام سجّاد صلواتاللهعلیه را به محضر مقدّس قطب عالم امکان، حضرت صاحبالزّمان عجّلاللهفرجهالشریف و همهی شیعیان و منتظران تسلیت عرض مینمائیم.
از محضر امام سجاد علیهالسلام دلیل گریههای فراوان ایشان بعد از واقعهی عاشورا سوال شد؛ حضرت فرمودند:
? مرا ملامت نکنید! یعقوب علیهالسلام برای فقدان پسری از فرزندانش آنقدر گریست تا چشمانش نابینا شد، در حالی که مطمئن نبود واقعاً مرده باشد؛ اما چهارده مرد از اهلبیتم را در برابر دیدگانم در نصف روزی کشتند، چگونه توقّع دارید اندوه و غصه از قلبم بیرون شود؟!»
? کشف الغمّة (إربلی)، ج۲، ص۳۱۴
حلیة الابرار (بَحرانی)، ج۳، ص313
?بیایید بهسفارش امامباقر(ع) «عزاداری در صحرا» را احیا کنیم
?ثواب با عظمت عزاداری در صحرا برای کسانی که روز عاشورا نمیتوانند کربلا بروند
? امامباقر(ع) میفرماید: کسی که امامحسین(ع) را در روز عاشورا زیارت کند و گریان و نالان به عزاداری بپردازد، ثواب کسی را دارد که هزار هزار(یکمیلیون) حج و عمره و هزار هزار غزوه در کنار رسول خدا(ص) و ائمۀ هدی(ع) انجام داده باشد. (کاملالزیارات/۱۷۴)
? فردی که مخاطب حضرت بود، وقتی ثواب باعظمت زیارت کربلا در روز عاشورا را شنید، پرسید: اگر کسی راهش دور بود و نتوانست در محرم و روز عاشورا به کربلا برود، چهکار کند؟
? حضرت فرمود: اگر نتوانستید به کربلا بروید، روز عاشورا به صحرا بروید، به امامحسین(ع) سلام بدهید، قاتلین امامحسین(ع) را لعنت کنید، دو رکعت نماز بخوانید، سپس برای حسین(ع) گریه و عزاداری کنید. یا اینکه به پشت بام خانه بروید و عزاداری کنید.
? قدیمها عزاداریکردن در صحرا مرسوم بوده و این کار آثار روحی و معنوی فوقالعاده خاصی دارد. بیایید امسال، عزاداری در صحرا را احیا کنیم و بعد ببینید چقدر در قلب انسان، اثرگذار خواهد بود.
? کسانی که در دوران دفاع مقدس، عزاداری در بیابان را تجربه کردهاند میدانند که واقعاً حال و هوای عجیبی دارد. این صحنه، خیلی یادآور کربلاست. با زن و بچههای خودتان به صحرا بروید و به یاد بچههای حسین(ع) روی خاک بنشینید…
? بیایید عزاداری در صحرا را جدی بگیریم و این سنت را احیا کنیم. کسانی که امسال عزاداری در صحرا را تجربه کنند، از سالهای بعد هم این سنت را رها نخواهند کرد. البته نمیگوییم که مجالس پُرشور حسینی در شهرها تعطیل بشود، لااقل عصر عاشورا به صحرا برویم و بخشی از این سفارش را اجرا کنیم.
?علیرضا پناهیان
? هیئت محبین حضرت زهرا(س)- ۹۹.۵۳۱
?? یک روایت زیبا برای چگونگی رفتار همسران با یکدیگر
? «جاحظ» از دانشمند برجسته اهل سنت، آفاق زیبا و بلندای کلام حکیمانهی امام باقر(علیه السلام) را اینگونه ترسیم میکند :
«قد جمع محمد ابن علی ابن الحسین(علیه السلام) صلاح حال الدنیا بحذافیرها فی کلمتین فقال :
«صلاح جمیع المعایش و التعاضر ملا مکیال: ثلثان فطنه و ثلثه تغافل»
محمد ابن علی ابن الحسین مصلحت تمامی زندگی دنیا را در دو کلمه جمع کرده و فرموده است :
صلاح همه زندگیها و روابط و معاشرت «با دیگران» در پر کردن پیمانهای است که دو سوم آن هوش و فراست و زیرکی و یک سوم آن تغافل (و خود را به غفلت زدن در بعضی از امور) است.
? البیان و التّبیین، ج ۱، ص ۸۴، نقل از بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۲۸۹.
? گوشه ای از بیانات آیت الله حسین گنجی اشتهاردی
آخرین نظرات