?زیارت‌نامه اربعین، نوعی عهدنامه است
?اصل زیارت، حضور در محضر امام و تجدیدِعهد با امام است، چه از دور، چه از نزدیک.
?مفاد زیارت‌نامه، مفاد عهدنامه است. این عهدنامه که در زیارت اربعین هست، خیلی لطیف است. شهود امام و مقامات امام [و] بعد هم عباراتی است که ما را به رجعت امام می‌رساند که «امری لامرکم سِلْم ونُصرَتی لکم مُعَدة» و ما را به نصرت و یاری و انتظار می‌رساند. یعنی ما شهادت می‌دهیم که این جریان شما در ظهور ائمه و رجعت، ادامه‌دار می‌باشد.
?هدف ما از انتظار، این است که قلب، تسلیم باشد و دنبال رأی امام باشد و تمام یاری‌مان، برای امام آماده باشد.
?آیت الله سیدمحمّدمهدی میرباقری، ۹۲/۹/۳۰
اَلحَمْدُللهِ الَذی جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّکین بولایَة عَلی اِبْن اَبیطالِب عَلَیهِ السَّلام
غدیر بزرگترین عید تمام ادیان
حضرت نوح علیه السلام مبعوث شدند و مردم رو به دین خدا فراخواندند.
“خداوند شما را به این دین فراخوانده است اما بدانید که بعد از من پیامبری خواهد آمد که آیین او کاملتر است! و آگاه باشید که کاملترین دین نزد آخرین فرستاده است".
همچنین پیامبران بعدی ، ابراهیم و موسی و عیسی علیهم السلام آمدند و دین خویش را معرفی کردند و گفتند آخرین و کاملترین دین ، نزد آخرین فرستاده است.
حال اسلام بر مردم نازل شده است و دین به آخرین مرحله کمال رسیده و حاصل تلاش تمامی پیامبران الهی در اسلام متجلی شده است.
پیامبر اکرم(ص) در طول 23 سال با زحمت و تلاش فراوان، آن را به بار نشانده و برابری و برادری را در بین تمام مسلمین جاری نموده است. او اینک برای زیارت خانه معبود رهسپار می‌شود و مسلمین را از هر رنگ و نژاد، برای حجة الوداع که آخرین حج اوست، فرا می‌خواند.
مردم، دوشادوش حضرت، حج بجا می‌آورند و آخرین صحبتهای ایشان را از زبانشان می‌شنوند.
در راه بازگشت جبرئیل بر حضرت نازل می‌شود:
“یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک”
ای رسول آنچه از جانب پروردگارت نازل گشت را به همگان ابلاغ نما
پیامبر که به نفاق عده‌ای از همراهان خود از طریق وحی الهی(سوره توبه، آیه 101) آگاه بود، از برخورد آنان بیمناک شد. در این هنگام جبرئیل برای دومین بار نازل شد:
“یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک”
رحمة للعالمین (ص) هراسناک از دلهای مریض و ایمانهای سست تازه مسلمانان، راه تازه‌ای می‌جست که جبرئیل برای سومین بار نازل شد:
“یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک فان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس”
ای رسول! آنچه از جانب پروردگارت نازل گشت را به همگان ابلاغ نما که اگر این کار را انجام ندهی رسالتت به نهایت نرسیده است. خدا تو را از مردم مصون میدارد (سوره مائده، آیه 67)
این چه پیامی است که اگر به مردم ابلاغ نشود، رسالت به انجام نرسیده است؟
پس پیامبر (ص) در موضع غدیر توقف می‌کنند.
آنان که جلوتر رفته بودند را فرا می‌خوانند و صبر می‌کنند تا افرادی که هنوز نیامده‌اند به آنان ملحق شوند.
پس به بالای بلندی می‌روند و خطبه‌ای ایراد می‌کنند:
“خدای را سپاس می‌گویم و بر بندگی خود و پروردگاری او اقرار می‌کنم.
جبرئیل تا کنون سه بار بر من نازل شده است و از جانب پروردگار مرا امر نموده که در این زمین بر پای بایستم و رسالت او را به پایان برم.
آیا من ولی شما بر شما نیستم؟” همگان پاسخ دادند:"آری.”
و حضرت ادامه داد: “آیا من پیامبر و رهبر شما نیستم؟” و باز همه سر به تعظیم خم می‌کنند.
آنگاه حضرت دست علی بن ابیطالب (علیه السلام) را گرفته و بلند می‌کند و می‌فرماید:
“من کنت مولاه فهذا علی مولاه”
هرکه من ولی و سرپرست اویم، پس علی سرپرست و ولی اوست.
در آن هنگام این آیه نازل شد:
“الیوم یئس الذین کفروا من دینکم فلا تخشوهم و اخشون الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا”
امروز کافران از دین شما مأیوس شدند؛ پس، از آنان نترسید و از من بهراسید. امروز دین شما را کامل نمودم و نعمت خویش را بر شما تمام، و برای شما به اسلام به عنوان دین راضی شدم (راضی شدم که اسلام دین شما باشد).( سوره مائده، آیه 3)
در این قسمت از کامل شدن دین و تمام شدن نعمت سخن به میان آمده است.
منظور از نعمت ، نمی‌تواند نعمتهای مادی باشد؛ چرا که نعمتهای مادی هنوز هم جاری هستند و چیزی نیستند که تمام بشوند و هر روز و هر لحظه، از جانب خداوند، بر مخلوقات نازل می‌شوند.
پس نعمتی دیگر (و به مراتب بالاتر و مهمتر از نعمتهای مادی) مورد نظر آیه است و آن چیزی جز کامل شدن دین و راه رسیدن به کمال که حاصل تلاش تمام پیامبران الهی بوده، نیست.
در نهایت اینکه زحمات تمام پیامبران پیش از اسلام و زحمات 23 ساله پیامبر (ص) در روز غدیر به بار نشست و حجت خداوند بر انسان تمام شد.
تمام پیامبران خداوند زمینه‌ساز بودند تا اسلام بیاید و تکامل دین خدا در روز غدیر به وقوع پیوست.
پس بر ماست بزرگداشت این عید بزرگ.
در روایتی در صحیح مسلم به نقل از طارق بن شهاب آمده است:
جمعی از یهود به خلیفه دوم گفتند:
اگر بر ما قوم یهود چنین آیه‌ای نازل می‌شد (الیوم اکملت لکم دینکم و اتتمت علیکم نعمتی) و ما می‌دانستیم که در چه روزی نازل شده است، حتما آن روز را عید قرار می‌دادیم.
اللهم عجل لوليک الفرج و العافية و النصر و اجعلنا من خير اعوانه و انصاره
و شيعته و المستشهدين بين يديه
1 ذي الحجة سالروز ازدواج حضرت علی و حضرت زهرا علیهما السلام
رسوم غلط در ازدواج
عموم مردم درمسائل ازدواج ، رسومی دارند که برگرفته از اسلام نیست و در بعضی از موارد ،کاملا ضد اسلام است
به عنوان نمونه : اگر یکی از نزدیکان خانواده دختر یا پسر از دنیا بروند، عروسی به هم می خورد و دختر و پسر باید تا یکسال و اگر مرحوم فامیل دورتر باشد، تا ۴۰ روز صبر کنند
حال ببینیم اینکار مورد تایید اسلام است یا خیر ؟
بنابر روایت امام صادق (علیه السلام):
تَزَوَّجَ عَلِیٌّ فَاطِمَهَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ بَنَى بِهَا فِی ذِی الْحِجَّهِ مِنَ السَّنَهِ الثَّانِیَهِ مِنَ الْهِجْرَه
عقد على و فاطمه (علیهماالسلام) در ماه رمضان، و ازدواج آنها در ذى الحجّه سال دوم هجرى بوده است [کشف الغمه، جلد ۱، صفحه ۳۶۴ و بحارالانوار ۴۳ صفحه ۱۳۶]
از عقد این ۲ بزرگوار در ماه رمضان ، چند پیام به دست می آید
۱٫عقد در رمضان بود و پیامبر نفرمود ماه رمضان وقت این کارها نیست
۲٫بلافاصله بعد از چند بدر بود و پیامبر تازه از جنگ برگشته بود [ترجمه الکامل ابن الأثیر ،جلد ۷،صفحه :۱۳۱]
۳٫ فقط ۱۵ روز از مرگ رقیه دخترِ بزرگِ پیامبر می گذشت [ترجمه الطبقات الکبرى ،جلد ۲،صفحه :۱۶]
نمونه ای دیگر از رسوم مردم، که مورد تایید اسلام نیست، مهریه ی زیاد است . مردم ،مهریه زیاد را ضامن خوشبختی می دانند ؛
در حالی که حضرت علی علیه السلام مهریه زیاد را باعث دشمنی می دانند : لَا تُغَالُوا بِمُهُورِ النِّسَاءِ فَتَکُونَ عَدَاوَهً.[وسائل الشیعه، جلد ۲۱، صفحه: ۲۵۳ حدیث ۱۲]
و نیز امام صادق علیه السلام مهریه زیاد زن را، نشانه شومی او می دانند و می فرمایند :فَأَمَّا شُؤْمُ الْمَرْأَهِ فَکَثْرَهُ مَهْرِهَا [وسائل الشیعه، جلد ۲۱، صفحه: ۲۵۰ حدیث ۱]
و در مقابل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، زنانی که خوش رو اند و مهریه شان سبک است را برترین زنان امت خویش معرفی کرده اند: أَفْضَلُ نِسَاءِ أُمَّتِی أَصْبَحُهُنَّ وَجْهاً وَ أَقَلُّهُنَّ مَهْراً. [وسائل الشیعه، جلد ۲۱، صفحه: ۲۵۲ ،حدیث ۹]
?بهترین صفت برای زن از دیدگاه حضرت زهرا (س)
امام علی (ع) می فرماید، جمعی در حضور رسول خدا (ص) بودند و من هم بودم پیامبر (ص) به ما رو کرد و فرمود:
اخبرونی ای شیی ء خیر للنساء :
به من خبر دهید بهترین چیز برای زنان چیست؟
همه ما از پاسخ صحیح این سؤال در مانده شدیم، سپس حاضران متفرق شدند، من به خانه آمدم و جریان سؤال پیامبر (ص) و عجز ما از جواب به آن سؤال را برای حضرت زهرا (س) تعریف کردم.
فاطمه (س) فرمود: ولی من پاسخ سؤال را می دانم،
خیر للنساء ان لایرین الرجال و لا یراهن الرجال :
بهترین چیز برای زنان آن است که مردان نامحرم را نبینند و مردن نامحرم نیز آنها را نبینند
در بعضی از عبارات آمده: ان لاتری رجلاً و لایراها رجل
به حضور رسول خدا (ص) رفتم و عرض کردم پاسخ آن پرسش که از ما کردی این است: بهترین چیز برای زن آن است که نه مرد نامحرم او را بنگرد و نه او مرد نامحرم را بنگرد
فرمود: تو که نزد من بودی، پاسخ این سؤال را ندادی، اکنون بگو بدانم، چه کسی این پاسخ را به تو آموخت؟
علی (ع) گفت: فاطمه (س) این جواب را داد
پیامبر (ص) از این پاسخ، خرسند شد و فرمود:
ان فاطمة بضعة منی :
همانا فاطمه (س) پاره تن من است
?کشف الغمه، ج 2، ص 23 و 24
آخرین نظرات