yamahdi

ارسال شده در 25 شهریور 1402 توسط نجمه همتيان در مناسبت

عقل در درک تو مبهوت و گرفتار شده

عشق از عشق تو بیچاره و بیمار شده

چشم از اشک لبالب شده و تار شده

بس که نور است که در این حرم انبار شده

شهادت امام رضا «ع» تسلیت باد

|حدیث امام رضا (ع):| ۱۰ خصلتی که نشانۀ کمال عقل است

طبق روایتی، عقل وسیله‌ای برای عبودیت و رسیدن به بهشت‌های جاودان است. امام رضا (ع) به ۱۰ خصلتی اشاره کردند که نشانۀ کمال عقل است.

همانطور که در ضرب المثل بیان شده:

دشمن دانا بلندت میکند بر زمینت می زند نادان دوست
عقل انقدر اهمیت دارد دشمن را بر دوست مقدم میکند

حتما تا به امروز این سؤال برایمان بارها تداعی شده که نشانه فرد عاقل چیست و یا چه ویژگی‌هایی دارد. در دنیای مدرن امروز، به تبعِ عصر تکنولوژی، تغییر ذائقه‌های مردم و تغییر سبک زندگی، شاید در نگاه عوام، عاقل فردی باشد که به موفقیت‌های تحصیلی و بعد قدرت و ثروت دست یابد و مراحل موفقیت را تا رسیدن به موقعیت‌های خوب اجتماعی طی کند، هرچند برای کسب چنین موفقیتی از اخلاق عبور کند و دیگران را فدای خواسته‌های دنیوی خود کند. از این جهت است که می‌بینیم صاحبان قدرت و ثروت مورد تمجید کاذب اطرافیان‌شان هستند و سایرین او را فردی موفق و عاقل تلقی می‌کنند.

اما در نگاه دین، هر آنچه انسان را از بدی بازدارد و بسوی خیرات و خوبی‌ها دعوت کند، نشانۀ کمال عقل شمرده شده است. امام رضا (ع) در روایتی به 10 خصلت از نشانۀ کمال عقل اشاره کرده است. حضرت فرمود «عقل شخص مسلمان تمام نیست، مگر این که 10 خصلت را دارا باشد:

1. از او امید خیر باشد 2. از بدى او در امان باشند 3. خیر اندک دیگرى را بسیار شمارد 4. خیر بسیار خود را اندک شمارد

5. هر چه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود 6. در عمر خود از دانش‌طلبى خسته نشود 7. فقر در راه خدایش از توانگرى (توأم با فساد) محبوب‌تر باشد 8. خوارى در راه خدایش از عزّت با دشمنش محبوب‌تر باشد 9. گمنامى را از پرنامى خواهان‌تر باشد
10. سپس فرمود: دهمى چیست؟ به او گفته شد: چیست؟ فرمود: احدى را ننگرد جز این که بگوید او از من بهتر و پرهیزکارتر است».
« لا یَتِمُّ عَقْلُ امْرِء مُسْلِم حَتّى تَکُونَ فیهِ عَشْرُ خِصال: أَلْخَیْرُ مِنْهُ مَأمُولٌ. وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ. یَسْتَکْثِرُ قَلیلَ الْخَیْرِ مِنْ غَیْرِهِ، وَ یَسْتَقِلُّ کَثیرَ الْخَیْرِ مِنْ نَفْسِهِ. لا یَسْأَمُ مِنْ طَلَبِ الْحَوائِجِ إِلَیْهِ، وَ لا یَمَلُّ مِنْ طَلَبِ الْعِلْمِ طُولَ دَهْرِهِ. أَلْفَقْرُ فِى اللّهِ أَحَبُّ إِلَیْهِ مِنَ الْغِنى. وَ الذُّلُّ فىِ اللّهِ أَحَبُّ إِلَیْهِ مِنَ الْعِزِّ فى عَدُوِّهِ. وَ الْخُمُولُ أَشْهى إِلَیْهِ مِنَ الشُّهْرَةِ. ثُمَّ قالَ(علیه السلام): أَلْعاشِرَةُ وَ مَا الْعاشِرَةُ؟ قیلَ لَهُ: ما هِىَ؟ قالَ(علیه السلام): لا یَرى أَحَدًا إِلاّ قالَ: هُوَ خَیْرٌ مِنّى وَ أَتْقى ». (تحف العقول، ص 161)
بنابراین در پازل دین، عقل و عاقل معنای دیگری دارد، عقل وسیله‌ای برای عبودیت و رسیدن به بهشت‌های جاودان و عاقل فردی عابد شمرده شده که در مسیر هر آنچه او را متصل به بهشت می‌کند حرکت می‌کند. از امام صادق علیه‌السلام، درباره عقل پرسیدند و فرمود «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اکْتُسِبَ بِهِ الْجِنَانُ؛ آنچه به وسیلۀ آن خداوند عبودیت می‌شود و بهشت به دست می‌آید» (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏1، ص11)

پنج توصیه امام جواد علیه السلام

ارسال شده در 1 شهریور 1402 توسط نجمه همتيان در تربیتی, احادیث, احادیث

مقدمه
همواره کسانی که به محضر اولیاءِ الهی، به خصوص رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله و ائمه معصومین علیهم السلام مشرّف می شدند، از ایشان تقاضای پند و اندرز یا نصیحتی می کردند تا در سایۀ نورانیت آن بزرگواران و مضامین عالیۀ کلامشان، قدم به قدم، وادی سلوک و تعالی را طی کرده و از رحمت خاصۀ الهی بهره مند گردند.
نیازهای انسان به پند واندرز
پند و اندرز در زندگی انسان بسیار اهمیت دارد؛ چنانچه امام جواد علیه السلام در اهمیت این امر می فرماید: «الْمُؤْمِنُ يَحْتَاجُ إِلَى تَوْفِيقٍ مِنَ اللَّهِ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُه»؛ (1) مؤمن به توفیق از طرف خداوند و پندگویی از طرف خودش و پذیرش از هر کسی که به وی اندرز دهد، نیازمند است.
امام جواد علیه السلام در این روایت سه نکته مهم در سیر اخلاقی را بیان می فرماید:
1. توفیق الهی؛ 2. پندگویی از جانب خویش؛ 3. قبول کردن از کسی که او را نصیحت می کند.
امام باقر علیه السلام نیز در اهمیت پند دادن مؤمن به نفس خود می فرماید: «وَ قَالَ علیه السلام مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظاً فَإِنَّ مَوَاعِظَ النَّاسِ لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُ شَيْئاً»؛ (2) هر کسی که خداوند برای او از خویش پنددهنده ای قرار ندهد، پندهای مردم او را از چیز دیگری بی نیاز نمی کند.
پس با توجه به این روایت یکی از شرایط پندپذیری از دیگران آن است که ابتدا مؤمن خود، پنددهندۀ نفس خویش باشد؛ یعنی در واقع مؤمن بیدار بوده و قبل از اینکه دیگران عیوب و بدی ها او را ببینند، به عیوب خوب واقف باشد.
ابن سینا نیز در کتاب اشارات وعظ مقامات العارفین، وقتی سعی در برهانی کردن عرفان دارد، بیان می کند که پند و اندرزی که از واعظ پاک و البته همراه با بلاغت ارائه گردد، می تواند نقش مؤثری در تابع ساختن نفس اماره برای نفس مطمئنه داشته باشد. (3)
از آنچه ذکر شد اهمیت پند و اندرز در سیرۀ اخلاقی و عرفانی بیشتر روشن می گردد.
وصیت اخلاقی امام جواد علیه السلام
پس از این مقدمه شرح یکی از وصایای نورانی امام جواد علیه السلام ارائه می گردد.
«قَالَ لِلْجَوَادِ علیه السلام رَجُلٌ: أَوْصِنِي قَالَ علیه السلام، وَ تَقْبَلُ؟ قَالَ؛ نَعَمْ قَالَ علیه السلام؛ تَوَسَّدِ الصَّبْرَ وَ اعْتَنِقِ الْفَقْرَ وَ ارْفَضِ الشَّهَوَاتِ وَ خَالِفِ الْهَوَى وَ اعْلَمْ أَنَّكَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَيْنِ اللَّهِ فَانْظُرْ كَيْفَ تَكُونُ»؛ (4) مردی به حضرت جواد علیه السلام عرض کرد: مرا سفارشی بفرمایید. امام علیه السلام فرمود: می پذیری؟. گفت: آری. فرمود: تکیه بر صبر کن و به فقرا درآویز و شهوات را رها کن و مخالفت با هوای نفس نما و بدان که تو از دید خداوند مخفی نیستی، دقت کن چگونه باید باشی.
در کلام نورانی امام جواد علیه السلام، پنج اصل اخلاقی مطرح گشته که تشریح هر کدام بیان می شود:
1. صبر
لحظه لحظۀ سلوک اخلاقی مؤمن، در بستر صبر شکل می گیرد؛ به طوری که وی به هر اندازه از مقام صبر دور باشد، افعال وی نیز ناقص تر می گردد؛ و از این روی امام جواد علیه السلام فرمودند: «تَوَسَّدِ الصَّبْرَ»؛ صبر را بالش خود قرار بده.

این تشبیه از آن رو است که چون آرامش و قرار جسمی انسان، با تکیه بر بالش است، مؤمن در رسیدن به آرامش روحی نیز، نیاز به تکیه گاهی چون صبر دارد.
وقتی از رسول خدا صلی الله علیه وآله سؤال می شود: ایمان چیست؟. ایشان می فرمایند: «الصَّبرُ.» (5)
زیباتر آنکه امیرالمؤمنین علیه السلام راه رسیدن به لقای الهی را نیز صبر می داند؛ آنجا که می فرمایند: «مَن صَبَرَ عَلَی اللهِ وَصَلَ إِلَیهِ»؛ (6) هر که برای (وصال به) خدا صبر کند، به او می رسد.
پس حقیقت آن است که صبر با هر نوعش (صبر بر گناه و معصیت یا صبر بر مصیبت) بهترین بستری است که می تواند خواستگاه رشد جوانه های ایمان باشد.
2. فقر
از اموری که باعث تضییع عزّت برخی مؤمنان ضعیف الایمان می شود و یا در سلوک اخلاقی آنها خلل ایجاد می کند، فقر و مشکلات مادی است.
در نتیجه، آن امام همام علیه السلام فرمودند: «اعْتَنِقِ الْفَقْرَ»؛ (ای مؤمن!) فقر را در آغوش بگیر.
به بیان دیگر اگر فقر و تنگدستی، تحمّل شود؛ اولاً، عزّتمندی مؤمن را به همراه دارد و ثانیاً، مانع رشد اخلاقی و تکامل سالک نمی شود.
بر اساس حکمت و معارف توحیدی برخاسته از مکتب اهل بیت علیهم السلام، این بند از روایت را به مفهوم دیگری نیز می توان تفسیر نمود؛ و آن اینکه انسان سالک اِلی الله، «فقیر بالذّات» است، در مقابل خداوند متعال که «غنی بالذات» است؛ و بر این اساس، خود را نیازمند و محتاج دانسته و بسیاری از خودسری ها و خودبینی های او از بین می رود.
بیان نورانی امام الموحّدین حضرت علی علیه السلام در مسجد کوفه بیان گر همین مطلب است که می فرماید: «مَولایَ یا مُولای! اَنتَ الغَنِیُّ وَ اَنَا الفَقِیرُ وَ هَل یَرحَمُ الفَقِیرَ اِلَّا الغَنِیُّ»؛ (7) مولای من ای مولای من! تو بی نیازی و من فقیرم و آیا ترحم می کند بر فقیر به جز کسی که بی نیاز است.
3. دوری از شهوات
یکی از اصول مهم در راه کسب اخلاقیات، عدم دخالت شهوات در افعال و کردار فرد می باشد؛ زیر خواسته های شهوانی، رنگ و بوی منیّت و انانیّت دارد و انسان را از کسب معارف حقّه الهی دور می سازد؛ حال آنکه امنیت مؤمن، قدم نهادن در حریم الهی است؛ لذا امام جواد علیه السلام در ادامۀ وصیت خویش فرمودند: «ارْفَضِ الشَّهَوَاتِ»؛ شهوات را به دور انداز و رها کن. یعنی محور و اساس فعالیت های مؤمن، خواسته های الهی است، نه امیال نفسانی.
4. مخالفت با هوای نفس
سخت ترین وادی، در مسیر کسب فضائل اخلاقی مخالفت و مبارزه با هوای نفس است، در همین راستا و برای تبیّن بیشتر آن، رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله، مبارزه با هواهای نفسانی را «جهاد اکبر» نامیده است (8).
اهمیت این مسئله بدان حد بوده که آن حضرت به همین مقدار کفایت نکرده و برای تبیین بیشتر آن فرموده اند:
«أَعْدَی عَدُوَّکَ نَفْسَکَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیْکَ»؛ (9) دشمن ترین دشمنانت، نفس تو است که در بین دو پهلوی تو قرار دارد.
از این رو، یکی دیگر از اصولی که امام جواد علیه السلام در وصیت اخلاقی خویش بیان نمودند این کلام نورانی است که: «خَالِفِ الْهَوَى»؛ با هوای نفس مخالفت کن.
رسول الله صلی الله علیه وآله در کلام نورانی دیگری، از مبارزه با نفس به عنوان برترین جهاد یاد می کنند و می فرمایند: «اَفْضَلُ الْجِهَادِ أَنْ تُجَاهِدَ نَفْسَکَ وَ هَوَاکَ فِی ذَاتِ اللهِ تَعَالَی»؛ (10) برترین جهاد این است که به خاطر خدای تعالی با نفس و هوای نفسانیت مبارزه کنی. به تعبیر دیگر، باید اولین کار و آخرین کار مؤمن، جهاد با نفس باشد.
امیرالمؤمنین علیه السلام در این رابطه می فرماید: «اَوَّل مَا تَنْکِرُونَ مِنَ الْجِهَادِ، جِهَادُ أَنْفُسِکُمْ آخِرَ مَا تَفْقِدُونَ مُجَاهَدَةُ أَهْوَائِکُمْ وَ طَاعَةُ اُولِی الأمْرِ مِنْکُمْ»؛ (11) نخستین جهادی که آن را ناخوش می دارید، جهاد با نفسهایتان، و آخرین چیزی که گُم می کنید، مبارزه با خواهشهایتان و اطاعت از اولی الأمرتان است.
پس مخالفت با هوای نفس و صد البته رها نمودن شهوات، راه را برای وصال و لقای الهی هموار می سازد.
5. حضور در محضر الهی
آنچه بیشتر از همه برای سالک اهمیت داشته و در تمامی لحظات نباید از آن غافل باشد، دقت در این امر است که بداند، همیشه در محضر الهی به سر می برد، و در مَنظر و مرئای او است.
امام جواد علیه السلام فرمودند: «اِعْلَمْ أَنَّكَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَيْنِ اللَّهِ فَانْظُرْ كَيْفَ تَكُونُ»؛ بدان که در برابر دیدۀ خدایی و متوجه باش که چگونه ای.
گفتار نورانی ای که از حضرت امام خمینی (ره) به یادگار مانده است نیز، احتمالاً برداشتی از این روایت امام جواد علیه السلام بوده است که فرمودند: «عالَم محضر خدا است، در محضر خدا معصیت نکنید.»
بر اساس این بخش از گفتار نورانی امام جواد علیه السلام، می توان نتیجه گرفت که یکی از عوامل گناه، می تواند غفلت از حضور در محضر الهی باشد.
سالک باید از دستوری که اهل سلوک، از آن با عنوان «مراقبه» یاد می کنند و آن را مایۀ سعادت و رکن عمدۀ سیر و سلوک می خوانند، کمک بگیرد و در هر لحظه و در هر جایی و در هر حالی که هست، همواره خود را در محضر الهی بداند تا بدین ترتیب غفلت را که زمینه ساز گناهان و تخلّفات است، از وجود خویش دور سازد.
امام صادق علیه السلام به اسحاق بن عمّار فرمودند: «يَا إِسْحَاقُ خَفِ اللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ وَ إِنْ كُنْتَ لَا تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ فَإِنْ كُنْتَ تَرَى أَنَّهُ لَا يَرَاكَ فَقَدْ كَفَرْتَ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ يَرَاكَ ثُمَّ بَرَزْتَ لَهُ بِالْمَعْصِيَةِ فَقَدْ جَعَلْتَهُ مِنْ أَهْوَنِ النَّاظِرِينَ عَلَيْكَ»؛ (12) ای اسحاق! به گونه ای از خدا بترس که گویا او را می بینی؛ هر چند تو او را نمی بینی، ولی او تو را می بیند، و اگر معتقد باشی که او تو را نمی بیند، بی شک به او کفر ورزیده ای، و اگر بدانی که او تو را می بیند و آن گاه در حضور او معصیت کنی، بی تردید او را از بی ارزش ترین بینندگان قرار داده ای.
پس؛
الهی! به حق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده.
الهی! چون تو حاضری چه جویم و چون تو ناظری چه گویم. (13)
پی نوشت:
1) تحف العقول، ابن شعبه حرانی، تصحیح استاد علی اکبر غفاری، ترجمه آیت الله کمره ای، ص457.
2) تحف العقول، ابن شعبه حرانی، ص 302.
3) شرح الاشارات والتنبیهات، خواجه نصیرالدین طوسی، تحقیق استاد حسن زاده آملی، ص 1054.
4) بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی، ج 75، ص358.
5) میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری، ترجمه حمید رضا شیخی، 1379، چ دوم، 690، ص 2958.
6) بحارالانوار، ج 71، ص 90.
7) مفاتیح الجنان، اعمال مسجد بزرگ کوفه، مناجات حضرت امیرالمؤمنین، ص707.
8) جامع الصغیر، جلال الدین سیوطی، تصحیح احمد سعد علی، چ 4، ج 2، ص 85.
9) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 68، ص 64.
10) میزان الحکمه، محمدی ری شهری، ج 2، ص854.
11) همان، ج 2، ص 851- 850.
12) اصول کافی، کلینی، تصحیح استاد حسن زاده آملی، ج 2، ص 55.
13) الهی نامه، علامه حسن زاده آملی، ص 4 و 3.
حسن اردشیری لاجیمی

https://hawzahnews.com/x544Z

امام جواد دوری از شهوت صبر فقر پنج توصیه نظر دهید »

حکایت... حسین حسین خونه ما

ارسال شده در 1 شهریور 1402 توسط نجمه همتيان در مناسبت

حکایت عبدالله دیوونه
خدایا!

چشمانم را یارای گریستن نیست، خدایا!

به جمال نورانی حجت ات منور و از ذوق دیدار گریانش گردان

خدایا! کمکم کن تا در راهت سرافکنده نگردم.

خدایا!

این حسین ات را عبدالله کردی، با آل الله وصلش کن.

🌹اسمش عبدالله بود . .

تو شهر معروف بود به عبدالله دیوونه

همه میشناختنش!
مشکل ذهنی داشت

خانمش هم مثل خودش بود … وضع مالی درست و حسابی نداشت

زوری خرج شکم خودش و خانمش رو میداد
تو شهر این آقا عبدالله دیوونه، یه هیئتی بود

هر هفته خونه یکی از خادمای هیئت بود

نمیدونم کجا و چطور ولی هرجا هیئت بود عبدالله دیوونه هم میومد . .
یه شب بعد هیئت مسئول هیئت اعلام کرد که هرکی میخواد هفته بعد هیئت خونه اش باشه بیاد اعلام کنه
دیدن عبدالله دیوونه رفت پیش مسئول هیئت

نمیتونست درست صحبت کنه
به زبون خودش میگفت . . . حسین حسین خونه ما.
مسئول هیئت با خادما تعجب کرده بودن

گفتن آخه عبدالله تو خرج خودتو خانمت رو زوری میدی

هیئت تو خونه گرفتن کجا بود این وسط . . !’
عبدالله دیوونه ناراحت شد

به پهنای صورت اشک میریخت میگفت آقا ؛ حسین حسین خونه ما. .
خونه ما.
بعد کلی گریه و اصرار قبول کردن

حسین حسین خونه عبدالله باشه . .
اومد خونه

به خانمش گفت ، خانمش عصبانی شد گفت عبدالله تو پول یه چایی نداری

خونه هم که اجاره ست … !!

چجوری حسین حسین خونه ما باشه

کتکش زد . .
گفت عبدالله من نمیدونم

تا هفته دیگه میری کار میکنی پول هیئت رو در میاری . .

واِلا خودتم میندازم بیرون از خونه
عبدالله قبول کرد

معروف بود تو شهر ، کسی کار بهش نمیداد هرجا میرفت قبول نمیکردن که

هی میگفت آقا حسین حسین قراره خونه ما باشه. .
روز اول گذشت ، روز دوم گذشت … تا روز آخر

خانمش گفت عبدالله وقتت تموم شد هیچی هم که پول نیاوردی
تا شب فقط وقت داری پول آوردی آوردی نیاوردی درو به رو خودت و هیئتیا باز نمی کنم . .
عبدالله دیوونه راه افتاد تو شهر هی گریه میکرد میگفت حسین حسین خونه ما.
رفت ؛ از شهر خارج شد

بیرون از شهر یه آقایی رو دید
آقا سلام کرد گفت عبدالله کجا ؟ مگه قرار نبود حسین حسین خونه شما باشه ؟!
عبدالله دیوونه گریش گرفت

تعریف کرد برا اون آقا که چی شد و . . .
آقا بهش گفت برو پیش حاج اکبر تو بازار فرش فروشا.
بگو یابن الحسن سلام رسوند گفت امانتی منو بهت بده ، بفروش خرج حسین حسین خونه رو بده.
عبدالله خندش گرفت دوید به سمت بازار فرش فروشا
به هرکی میرسید میخندید میگفت حسین حسین خونه ما . . خونه ما.
رسید به مغازه حاج اکبر

گفت یابن الحسن سلام رسوند گفت امانتی منو بده !
حاج اکبر برق از سرش پرید عبدالله دیوونه رو میشناخت
گریش گرفت چشمای عبدالله رو بوسید عبدالله … !!!
امانتی یابن الحسن رو داد بهش

رفت تو بازار فروخت با پولش میشد خرج ۱۰۰ تا حسین حسین دیگه رو هم داد . .
با خنده دوید سمت خونه نمیدونم گریه میکرد ، میخندید میگفت حسین حسین خونه ما.
رسید به خونه شب شده بود . .

دید خادمای هیئت خونه رو آماده کردن

خانم عبدالله رفت چایی و شیرینی گرفت

چه هیئتی شد اون شب.
آره یابن الحسن خرج هیئت اون شب خونه عبدالله دیوونه رو داد.
عبدالله خودش که متوجه نشد

ولی دیگه عبدالله دیوونه نبود ، خیلی خوب صحبت میکرد

آخه یابن الحسن رو دیده بود.
میخوام بگم حسین تو حواست به عبدالله بود

حواست بود خرج هیئتت رو نداره

اینجوری هواشو داشتی

آقا حتما حواست هست نوکرات دلشون برات تنگه …
*میشه یه شب حسین حسین بین الحرمین باشه؟!
میشه درد منم دوا کنی بیام حرم

یا امام حسین خیلی ها دلشون میخواد بیان کربلا اما……ندارند خودت مثل عبدالله دیوونه براشون درست کن…بحق مادرت .
هر کس خوند ودلش شکست برا فرج امام زمان عج دعا کنه وثوابش رو هدیه کنه نثار اموات همه مومنین

*کپی با ذکر صلوات*

🍃 *اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم🍁*
🌴🌴این داستان زیبا را حتما بخونید و هر کجا دلتون شکست برای بنده حقیرم دعا کنید🌴🌴🙏
✨اَللّهُمَّ عَجِّل لولیک الفرج والعافیت و النصر

داستان عبدالله دیوونه کرامات امام زمان نظر دهید »

اینفوگرافیک راهکارهای زندگی موفق در قرآن + 30 جزء | ضیاءالصالحین

ارسال شده در 1 شهریور 1402 توسط نجمه همتيان در مناسبت

ماه مبارک رمضان، آثار و برکات فراوانی دارد که روح و جان آدمی را می پرورد؛ ماه رمضان ماه گشوده شدن درهای رحمت و مغفرت الهی است که با فرا رسیدن آن جان تازه ای در کالبد وجود روزه داران دمیده می شود و آنها را به آرامش و امنیت واقعی جان و جسم می رساند. این ماه مبارک فرصت بسیار مناسبی برای اُنس گرفتن بیشتر با کلام وحی و تدبر و تفکر در آیات قرآن کریم است.

۳۰ قدم تا داشتن زندگی موفق با نسخه قرآن کریم :

داشتن زندگی موفق و عالی یک آرزوی دست نیافتنی نیست. داشتن زندگی موفق و شاد بسیار لذت بخش است اما برخلاف عقیده اشتباه بسیاری که تنها پول و ثروت را عامل آن می دانند افراد موفق دلایل دیگری برای این مسئله بیان می کنند.

داشتن زندگی موفق، زندگی خوب چیست؟ شادی چه معنایی دارد؟ موفقیت واقعی یعنی چه؟ این ها و سوالات دیگری که برای داشتن یک زندگی خوب در ذهن نقش می بندد را می توانید با ۳۰ راهکار طلایی برای داشتن زندگی خوب که نتیجه مطالعات بسیار است .

در ادامه اینفوگرافیک هایی را مشاهده می کنید که در آن راهکارهای زندگی موفق در قرآن کریم بیان شده اند. این اینفوگرافیک ها هر کدام از یک جزء قرآن تهیه و تولید شده اند. به صورتی که کل قرآن در 30 تصویر به ترتیب از جز اول تا جزء سی ام قرآن اختصاص یافته است…

توجه : برای دیدن تصاویر در اندازه های اصلی و بزرگتر روی آنها کلیک کنید…

دانلود اینفوگرافیک راهکارهای زندگی موفق در قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء اول قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء دوم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء سوم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء چهارم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء پنجم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء ششم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء هفتم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء هشتم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء نهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء دهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء یازدهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء دوازدهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء سیزدهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء چهاردهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء پانزدهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء شانزدهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء هفدهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء هجدهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء نوزدهم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء بیستم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و یکم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و دوم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و سوم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و چهارم قرآن کریم
راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و پنجم قرآن کریم
راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و ششم قرآن کریم
راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و هفتم قرآن کریم
راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و هشتم قرآن کریم

راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و نهم قرآن کریم
راهکارهای زندگی موفق در جزء سی ام قرآن کریم

راههای موفقیت در جزو های سی گانه قرآن کریم

http://www.ziaossalehin.ir/sites/default/files/field/image/zenegi-moaffaq-www.Ziaossalehin.ir-25.jpg