🍀تجلی اعظم🍀
عبودیت رسول خدا(ص) یک عبودیت خاصه است، زیرا حضرتش عبداللّه است نه عبد دیگر اسماء پس باید دارای ربوبیت باشد. به لحاظ حقیقت خود دارای ربوبیت و به لحاظ بشریت خود دارای عبودیت است و از جهت ربوبیت باید آن قدرت را داشته باشد که بر کل جهان سلطه داشته و به کل جهان فیض برساند، بنابراین، این دو صفت باید در انسان کامل و وجود ختمی(ص) باشد و چون جمع این دو صفت بالاصالة مستحیل است، لذا عبودیت او روی بشریت اوست، بشریت او بالاصالة است🌺🍃
🌟تجلی اعظم / استاد سید علی طباطبایی🌟
•┈┈••✾•🌺💛🌺•✾••┈┈•
👌روایتی بی نظیر و خواندنی👌
⚡️که سرشار از معارف الهی است⚡️
✅امام سجاد علیه السلام ، خطاها و گناهان برده ها را در دفتری یادداشت می کردند.
آخرین شب ماه رمضان که فرا می رسید، برده ها را جمع می کردند و آن دفتر را بیرون می آوردند و می فرمودند:
«ای فلانی! تو چنان و چنین کردی و من تو را تادیب نکردم، آیا به یاد داری؟!»
او هم می گفت:
«بلی یابن رسول الله.»
تا به آخرین نفر از آنها می رسید و همه را به اقرار وا می داشت.
سپس حضرت در وسط آنها می ایستاد و به آنها می فرمود با صدای بلند به من بگوئید:
«ای علی بن الحسین ! خداوند نیز همه آنچه تو انجام داده ای را نوشته است. همانطور که تو آنچه ما عمل کرده بودیم بر ما نوشته ای؛ حال که چنین است پس ببخش و درگذر همچنانکه امید عفو از خداوند داری و دوست داری که او از تو در گذرد.
تو از ما در گذر تا او را بخشنده بیابی.
ببخش تا مالک واقعی (خداوند) تو را ببخشد. خداوند در آیه 22 سوره نور می فرماید: « باید ببخشید و در گذرید، آیا دوست نمی دارید که خداوند شما را ببخشد.»
امام سجاد با صدای بلند این مطالب را بر علیه خود فریاد می کرد و به برده ها تلقین می فرمود و بردگان نیز با صدای بلند می گفتند و این در حالی بود که امام زین العابدین در بین آنها ایستاده بود و گریه می کرد و می گفت:
«پروردگارا ! تو خود ما را امر فرمودی که از هر کس که به ما #ظلم کرده در گذریم. ما که به خود ظلم کردیم و اینک از هر کس که به ما ظلم کرده بود درگذشتیم، پس تو نیز از ما درگذر؛
و تو امر فرمودی که ما سائلی را از درهای خود نرانیم و اینک همه به عنوان نیازمند و مسکین به خدمت تو آمده ایم.»
سپس امام سجاد رو به آن گروه از بردگان و کنیزان می فرمود و می گفت:
«من همه شما را بخشیدم ؛ آیا شما من را می بخشید؟! و از آنچه از من نسبت به شما سر زده می گذرید؟!! که من مالک بدی بودم ، ولی خود مملوکی هستم برای خداوندی #کریم که بخشنده و عادل است.»
آن بردگان همگی در پی این درخواست حضرت می گفتند:
«ای سید و آقای ما، همگی از تو درگذشتیم ولی تو کوچکترین بدی به ما نکرده ای؛»
سپس امام به آنها می فرمودند همگی بگوئید:
«خداوندا از علی بن الحسین درگذر همچنانکه او از ما درگذشت. و او را از #آتش آزاد بفرما همچنانکه او ما را از بندگی آزاد کرد.»
آنها هم این را می گفتند و امام می فرمود:
«بروید که شما را آزادکردم، به این امید که خداوند نیز از من بگذرد.»
سپس همه آنها را آزاد می کرد و روز #عید_فطر که فرا می رسید به همه آنها اموال ارزنده ای که آنها را از آنچه نزد مردم است بی نیاز کند، هدیه می داد.
📚کشف الغمه، جلد 2، صفحه 279
📚بحارالانوار، جلد 46 ، صفحه 95
#امام_سجاد
آخرین نظرات